เมื่อวันที่ 18 ไปอำเภอลอง วันนี้ 23 ตค ไปอำเภอสอง พรุ่งนี้ไปร้องกวาง
เริ่มต้นที่วัดพระธาตุพระลอ ขอถ่ายรูปวิวหลังพระธาตุก่อน
จากนั้นก็พากันไปหาเจ้าอาวาส หลังจากทำพิธีสืบชาตาให้ชาวบ้านที่มาหาเสร็จ พวกเราก็ได้รับคำแนะนำหลายอย่าง ว่าจะทำวิจัย ก็ต้องหยิบไปนำเสนอทั้งเรื่่องดี ไม่ดี และ ถ้าชาวบ้านไม่อยู่ในศีลในธรรม สมบัติโบราณวัตถุทั้งหลายย่อมกลายเป็นของส่วนตัวไปหมด ไม่ตกอยู่กับส่วนรวม และ ท่านก็กรุณาให้ไปถ่ายรูปศิลปะวัตถุที่มีอยู่ในห้องแสดง เราไปถ่ายกันเอง กุญแจตู้ก็มีอยู่พร้อม
จบพระธาตุพระลอช่วงนี้ ไปแวะอุทยานลิลิตพระลอ ขณะที่มิตสึโฮ๊ะถ่ายรูปข้างนอก ข้าพเจ้าก็ได้รูปเศษสิ่งของในอาคารจัดแสดง
แล้วไปเดินสำรวจกำแพงเมืองสามชั้นของเมืองสอง ที่ยังคงสภาพดีมาก ในพื้นที่ประมาณ 30 ไร่ของเมืองเก่านี้ มีเกษตรกรหลายคนมาเช่าปลูกข้าวโพด (เช่าจากหลายเจ้าของที่ไม่มีใบกรรมสิทธิ์) ในบ้างผืนพบเศษกระเบื้องและหินทรง (เกือบ) กลม
เสร็จแล้วก็ตามหมอตี้ กับ ยาหยี ที่ล่วงหน้าไปอยู่ที่สวนหมอแป้มก่อนแล้ว อาหารกลางวันอร่อยมาก จบเรื่องกิน หมอแป้มก็ไปรับคุณพ่อสงัดมาให้สัมภาษณ์ คุยไม่รู้เรื่อง เราก็ไม่รู้จัก ก็เลยพากันไปดูพื้นที่ สรุปได้ว่าเวียงเทพ กับเมืองเก่าบ้านดอนแก้วเป็นอันเดียวกัน มีเหตุการณ์ปาริหารย์ 2 อย่าง คือ รถไม่ติดทำให้ต้องเรียรถขอคนช่วยดันสตาร์ท และ ที่เขตเมืองเก่าที่ไปดูนั้นเป็นกรรมสิทธิ์ของเพื่อนรักอีกคน ที่เป็นลูกสาวของครูสงัดนี่เอง ประเด็นโบกรถขนข้าวให้เขามาช่วยดันนั้น ผู้เฒ่ากล้าที่จะโบก เหล่าคนหนุ่มที่ทำท่าว่าทันสมัยกลับเกรงใจไม่กล้าโบก หมอตี้เลยวิเคราะห์ว่าคุณพ่อคงเคยชินที่เอื้อเฟื้อคนอื่น จึงไม่ขัดเขินที่จะโบกรถขอความช่วยเหลือ
คนวิจัยสำรวจเบื้องต้น ถ่ายภาพไปหาอาจารย์ที่ปรึกษา เพื่อพิจารณาว่า แต่ละพื้นที่จะทำอย่างไร จึงจะเหมาะสมกับขนาดพื้นที่ ลักษณะพื้นที่ วัตถุโบราณที่เคยค้นพบ โดยต้องให้เหมาะกับนักศึกษาปริญญาโทที่จะทำงานคู่กันไป หลังจากนั้นจึงออกแบบถ่ายทอดความรู้ที่ได้ต่อไปยังครูผู้สอนในท้องถิ่น
ซึ่งท้ายที่สุดแล้ว คนในท้องถิ่นคือผู้ถูกเลือก ไม่ใช่ผู้ที่มีสิทธิ์เลือก ดังนั้นถึงเวลาแล้วที่คนท้องถิ่นต้องลุกขึ้นมาจัดการความรู้ของตนเอง
พรุ่งนี้มิตสึให้ส่งค่าใช้จ่ายน้ำมัน และ ค่าใช้รถ เราจะคิดอย่างไรดีน่ะ?
เริ่มต้นที่วัดพระธาตุพระลอ ขอถ่ายรูปวิวหลังพระธาตุก่อน
จากนั้นก็พากันไปหาเจ้าอาวาส หลังจากทำพิธีสืบชาตาให้ชาวบ้านที่มาหาเสร็จ พวกเราก็ได้รับคำแนะนำหลายอย่าง ว่าจะทำวิจัย ก็ต้องหยิบไปนำเสนอทั้งเรื่่องดี ไม่ดี และ ถ้าชาวบ้านไม่อยู่ในศีลในธรรม สมบัติโบราณวัตถุทั้งหลายย่อมกลายเป็นของส่วนตัวไปหมด ไม่ตกอยู่กับส่วนรวม และ ท่านก็กรุณาให้ไปถ่ายรูปศิลปะวัตถุที่มีอยู่ในห้องแสดง เราไปถ่ายกันเอง กุญแจตู้ก็มีอยู่พร้อม
จบพระธาตุพระลอช่วงนี้ ไปแวะอุทยานลิลิตพระลอ ขณะที่มิตสึโฮ๊ะถ่ายรูปข้างนอก ข้าพเจ้าก็ได้รูปเศษสิ่งของในอาคารจัดแสดง
แล้วไปเดินสำรวจกำแพงเมืองสามชั้นของเมืองสอง ที่ยังคงสภาพดีมาก ในพื้นที่ประมาณ 30 ไร่ของเมืองเก่านี้ มีเกษตรกรหลายคนมาเช่าปลูกข้าวโพด (เช่าจากหลายเจ้าของที่ไม่มีใบกรรมสิทธิ์) ในบ้างผืนพบเศษกระเบื้องและหินทรง (เกือบ) กลม
เสร็จแล้วก็ตามหมอตี้ กับ ยาหยี ที่ล่วงหน้าไปอยู่ที่สวนหมอแป้มก่อนแล้ว อาหารกลางวันอร่อยมาก จบเรื่องกิน หมอแป้มก็ไปรับคุณพ่อสงัดมาให้สัมภาษณ์ คุยไม่รู้เรื่อง เราก็ไม่รู้จัก ก็เลยพากันไปดูพื้นที่ สรุปได้ว่าเวียงเทพ กับเมืองเก่าบ้านดอนแก้วเป็นอันเดียวกัน มีเหตุการณ์ปาริหารย์ 2 อย่าง คือ รถไม่ติดทำให้ต้องเรียรถขอคนช่วยดันสตาร์ท และ ที่เขตเมืองเก่าที่ไปดูนั้นเป็นกรรมสิทธิ์ของเพื่อนรักอีกคน ที่เป็นลูกสาวของครูสงัดนี่เอง ประเด็นโบกรถขนข้าวให้เขามาช่วยดันนั้น ผู้เฒ่ากล้าที่จะโบก เหล่าคนหนุ่มที่ทำท่าว่าทันสมัยกลับเกรงใจไม่กล้าโบก หมอตี้เลยวิเคราะห์ว่าคุณพ่อคงเคยชินที่เอื้อเฟื้อคนอื่น จึงไม่ขัดเขินที่จะโบกรถขอความช่วยเหลือ
คนวิจัยสำรวจเบื้องต้น ถ่ายภาพไปหาอาจารย์ที่ปรึกษา เพื่อพิจารณาว่า แต่ละพื้นที่จะทำอย่างไร จึงจะเหมาะสมกับขนาดพื้นที่ ลักษณะพื้นที่ วัตถุโบราณที่เคยค้นพบ โดยต้องให้เหมาะกับนักศึกษาปริญญาโทที่จะทำงานคู่กันไป หลังจากนั้นจึงออกแบบถ่ายทอดความรู้ที่ได้ต่อไปยังครูผู้สอนในท้องถิ่น
ซึ่งท้ายที่สุดแล้ว คนในท้องถิ่นคือผู้ถูกเลือก ไม่ใช่ผู้ที่มีสิทธิ์เลือก ดังนั้นถึงเวลาแล้วที่คนท้องถิ่นต้องลุกขึ้นมาจัดการความรู้ของตนเอง
พรุ่งนี้มิตสึให้ส่งค่าใช้จ่ายน้ำมัน และ ค่าใช้รถ เราจะคิดอย่างไรดีน่ะ?
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น